Reisverslag Japan 27-10-10 t/m 8-11-10 (door Pauline Verheije en Anke Vromen)

Het is nogal wat, naar een internationaal seminar in Japan gaan als je nog maar iets meer dan een jaar op kobujutsu zit.

We hadden ons zo goed mogelijk voorbereid door alle basistechnieken als kihon, ippon-kumite’s en de eerste kata (‘s) van bo, sai en tonfa te oefenen, maar je hebt geen idee wat je te wachten staat en dat was best spannend.

De vliegreis van 11 uur viel eigenlijk best mee. Met alle films die je kunt kijken en spelletjes die je kunt doen ben je zo in Japan.

In Japan werden we opgewacht door leden van de Japanse ryu kyu kobujutsu vereniging, inclusief een camera om de aankomst op te nemen.

Aankomst op Narita Airport

In Katsuura in het Nippon Budokan trainingscentrum moesten we aan een aantal dingen wennen.

-schoenen waren binnen verboden, iedereen droeg dezelfde blauwe of groene slippertjes;

-bij de WC’s stonden rode slippertjes om daar in de WC te dragen, niet met de blauwe naar binnen lopen dus;

-geen lift, alleen een trap, sjouwen met de koffers dus (voor ons naar de 3^e verdieping);

-rieten matjes als matras en soms geen bed, maar met je matje op de grond liggen;

-één WC op een gang van zo’n honderd personen (wel apart voor ♀ en ♂);

-één badkamer in het hele complex (apart voor ♀ en ♂), wel met een heerlijk heet bad;

-’s morgens, ’s middags en ’s avonds warm eten met groente, omelet, pasta salade, zeewier, rijst en soep.

Groene slippers        rode slippers..          De bedden

Het was wel een geweldige ervaring.

Katsuura was een heel schattig vissersdorpje met veel leuke oude tempeltjes, standbeelden en een oude ruïne om te bekijken en hele grote geel met rode spinnen…. (ruim 2x zo groot als een zwarte huisspin..)

De spin

Maar we kwamen natuurlijk voor de kobujutsu.

Bij het trainingscentrum was een enorm grote dojo met matten en daar vonden alle trainingen en de demonstraties plaats.

Hier maakten we kennis met de leden uit de overige landen.

Gelijk de eerste training werd er na iedere oefening doorgeschoven en het is best leuk om steeds tegenover mensen van andere landen te staan, die toch hetzelfde doen als jij.

We hebben tegenover Canadezen, Zuid-afrikanen, Duitsers, Denen, Zweden, Grieken, Finnen, Russen, Engelsen, Belgen, Australiërs, één Amerikaan en natuurlijk Japanners gestaan. En geloof me, het is best even slikken als je ineens tegenover Hanshi Inoue zelf staat, maar als het allemaal goed gaat is het ook best een hele kick!

De eerste training waren alleen de buitenlandse leden aanwezig en dat was goed te doen, maar toen ook de Japanse leden aan het seminar mee kwamen doen, was het best een beetje krap af en toe, hoe groot de zaal ook was. Af en toe moest je duiken voor een bo die iets te enthousiast in het rond werd gezwaaid.

Meestal werden er kata’s en ippon kumite’s geoefend die iedereen kende, maar op zondagavond hebben we chatanyara no con geleerd. Een best lang kata, leuk om te leren en leuk om thuis aan anderen te kunnen overdragen (onze leraren dan natuurlijk).

Verder hebben we veel bunkai gedaan o.a van Tsukenshitahaku.

De tijd die vloog steeds, elk seminar duurde 2,5 uur, maar was steeds zó voorbij.

Leuk detail was een verjaardagsfeestje dat we zaterdagavond voor Inoue hadden gepland.

We hadden allemaal typisch Hollandse cadeautjes meegebracht, die verzameld in een mand en aan Inoue aangeboden.  (denk aan zeeuwse witte wijn met een zeeuws meisje op het etiket, stroopwafels, babbelaars, hagelslag, een klomp, een delfsblauwe molen die een melodietje kon spelen, een fles jenever etc)

Ook was er gezorgd voor slingers, taart en ballonnen!

Op zaterdagavond  kregen we een welkomsreceptie aangeboden.

Er stond een geweldig lopend buffet op ons te wachten met allerlei heerlijke vlees en visgerechten, sushi, japanse pizza, kipkerry, vers fruit en zelfs een snoepkraam.

Er trad een traditionele zang- en dansgroep op, die de hele zaal meekreeg.

Het was druk, maar ook erg gezellig!

Bij de demonstraties op zondag hebben we niet alleen kobujutsu-demonstraties gezien, maar ook nog andere martial arts. Er waren demonstraties met mesgooien, aikido etc.

Wij Nederlanders hadden als onderdeel voor de kobujutsu demonstratie de ippon kumite’s van tonfa toebedeeld gekregen om uit te voeren. Die hadden we op zich best goed geoefend, maar het is moeilijk om er een strak geheel van te maken als je de demonstratie samen met de Belgen en de Canadezen moet geven en er vooraf niet echt tijd is om serieus te oefenen. Dat had iets beter gekund naar ons idee.

Al met al was het seminar wel een hele geweldige ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.

We zijn e-mail adressen van andere leden rijker, o.a. uit Finland en we zijn natuurlijk veel ervaringen en herinneringen en een mooie nieuwe kata rijker!

Na Katsuura zijn we nog naar Tokyo en Kyoto geweest.

In Tokyo hebben we het Senso ji bekeken, een tempelcomplex met allemaal leuke kraampjes en winkeltjes op de weg ernaar toe. We zijn bovenop de Tokyo Tower geweest en hebben daar schitterende uitzichtsfoto’s gemaakt en we zijn op bezoek geweest bij de keizer.., nou ja, we zijn in de oostelijke tuin van het keizerlijk paleis geweest, die vrij toegankelijk is voor publiek (een soort stadspark). Verder zijn we in het Nippon Budokan geweest om een nationale Kempo wedstrijd bij te wonen en we zijn in het Meiji park aanwezig geweest op de nationale culturele dag.

Op dit festival werden er demonstraties gegeven van allerlei Martial Arts (en zijn we op de foto geweest met 3 samoerai). Verder was er het sichi-go-san Festival in de Meiji tempel. Hier gingen kinderen naar toe in de leeftijd van 7(sichi), 5(go) en 3(san) , met hun ouders, in prachtige traditionele kleren.

Senso ji                                         Wij met de Samoerai                uitzicht uit de Tokyo Tower          sichi-go-san

Foto’s van het martial arts festival

Film van het festival met ons in het publiek aan het eind.

In Kyoto hebben we meer tempels bekeken dan we hier in dit stukje kwijt kunnen.

O.a hebben we de gouden tempel, de zilveren tempel, het Ninna ji (een oud keizerlijk paleis) en het Sanjusangendo (tempel met de 1000 kannon beelden) bekeken.

De gouden tempel                    toegangspoort Ninna ji                Sanjusangendo

Verder hebben we het filosofenpad gelopen. Ook langs dit pad hebben we veel tempels gezien.

Het is allemaal te veel om op te noemen.

Wil je het zelf bekijken en beleven? Ga dan zeker naar het volgende seminar in Japan.

Wij vinden het een echte aanrader!

Groeten Pauline en Anke